Şiir

Ölümün O Beklenen Arefesinde

 

Kalbimde suretin

Hasretin manasını aldı

Özlemindeyim bugünlerde

Sevda denilen her gecenin

Uykusuz saatlerindeyim

Hani dakikası saat olan

Sabahı ise olmayan

Ve her tarafı yalnızlık kokan

O soğuk günlerdeyim…

 

Saflığındayım

Her istediğimde görememenin

Ve her istediğimde o bakışlara kalem

O sözlere kelam olamamanın

Senin saf sevginde

Ben aşktan bir damlayım

O damlada bile boğulan

Sana âşık bir duadayım…

 

Hayranım sana sevgili

Bir kediyi sevişine

Bir güle hayat verişine

Ve hiç anlam veremediğim

O aşk dolu gülüşüne

Hayranım sana sevgili

Yazdığım her şiirde

Beni bir kez daha ağlatmana

Yüreğimdeki o damlayı

Gönlünde harlamana

Hayranım ben sana

En çok bugünlerde

Göremediğim her günde

Yüreğimin her titremesinde

Senin bir sesinle

Kendime gelmeme

Hayranım sana

Her sabahın ilk anında

Yine gönlüme düşmene

Gönlüme düşüp de

Yine şu sevgime

Gözyaşı teslim etmeye…

 

İsyanım yok elbet

Özlem yükü gönlüme

Bazen ağır gelir

Konuşur bazen nefsim

Laftan anlamayan

Seni her an arayan

O aşk dolu nefsim

Affet onu bırak

Bırak kendi haline

Sende seni bulsun

Sonra O’na koşsun

Bırak beni bazen

Aşkın teslimiyetine

Bırak beni sende

Bir ömür vermeye…

 

Bu aşk kaderimde

İnşallah ölümün

O beklenen arefesinde…

.

.

.

Koca Bir Üç Noktayım

 

Hayallerim sana sarılmakla dolu

Ellerim boş bekliyorum

Ellerimi doldurmanı bekliyorum

Hayatın sıradanlığı gözlerinde eriyor

Ve ben o tuzlu suyu

Kana kana içiyorum

Bilemem hayallerim

Bize ne kadar uzak

Ama hepsi senin suretinde

Alnın beni beklesin

Duvağının ardından

Öpmemi beklesin

Ve huzur dolu gecelere

Gözlerimi seninle kapatayım

Belki bir gün açtığımda

Yanımda sen olursun diye…

 

Hayallerim sana müptela

Yarınlarım sana gebe

Ve ben seninle artık

Koca bir üç noktayım

Şu mutluluk âleminde…

.

.

.

Gözlerinde Yer Var Mı?

 

Gözlerinde yer var mı?

Ya da kalbinde ufacık bir boşluk?

Merak etme gürültü yapmam

Bir köşede sızar kalırım sarhoşluğundan

İnan sesim hiç çıkmaz, rahatsız etmem seni

Ama yer var mı ki ruhunda

Bir zerre bile boş değil mi?

Sükût seni sayıklıyor şu soğuk gecelerde

Ben duyuyorum peki sen de duyuyor musun?

 

Gözlerinde yer var mı?

Birazcık olsun bana yer var mı?

Ve seni yaşamak için

Yarınlarım var mı?..

.

.

.

Ebedi Huzurum

 

Kelimelerde kaybolmanın

Diğer adıydı aşk

Ve emanete sahip çıkmaktı

Ötelerden gönderilen

Ebedi emanete…

 

Biz sevdasız büyüyen bir nesildik

Her yaz akşamında bir damın tepesinde

Sevdalanırdık baktığımız yıldıza bakan

Bilmediğimiz sevgiliye

Bilmediğim ve görmediğim

Biri daha sevdalıydı o yıldıza

Hep düşünürdüm acaba o kim diye

Farklı kalplerle

Aynı türkünün sevdalısı olduğum

O kişi kim diye…

 

Gönül bir hayale düşmüş

Adına mutluluk demiş

Kendi hikâyemin

Figüranı olmayan ben

Seninle o hayalin

Miracına yol alıyorum…

 

Ancak seninle

O’na ulaşıyorum…

 

Zaman uslanmaz bir çocuk

Ardı sıra koşuyorum

Mutluluğun tavında

Aylardır harlanıyorum

Bu yol ahirete gider

Seninle yolcu olmak

Vuslatın aşkına

Kavuşmakla eşdeğer…

 

Sana ait sözler

İşte böylesine

Sema ile sırdaş

Ve göğsümdeki kokuna

Güllerin ahı düşsün…

 

Ben bir yolcuyum

Sadece bir yolcu

Sen ise ebedi huzurum…

.

.

.

Deva Sensin

 

Sen yüzüme tebessüm, gönlüme ise ferahlık

Kalbimin ortasında, bir aşk-ı muammasın…

 

Vicdanım neyler çığlık atmaktan başka

Sebebi ben isem ruhundaki yaranın…

 

Çare arar iken buldum yine seni

Boynuma şefkat dolu ellerin sarılsın…

 

Sana olan yolculuğum ebediyet kokulu

Bu menzilin tamamı gözlerimle ıslansın…

 

Saçlarına özlemim son bulur mu bir gün

Dualarım seninle arş-ı alaya ulaşsın…

 

Rüyalarım seni arar, meftuniyet sende

Allah seni ömrünce benden utandırmasın…

 

Her aşk kelimesi senden bir tutam almış

Senin bütün sevginle şu alnım nurlansın…

 

Deva sensin bense çaresiz bir hasta

Benliğim göğsünde o şifayla yaşasın…

 

Ve her umudumun adı ‘‘sen’’ olan sevgilim

Gönlündeki yara aşkımızla kapansın…

 

Şu günlerin hepsinin diyeti bende saklı

Borcumu ödemek birkaç güne başlasın…

 

Ölüm hakikatine bir dua gerek şimdi

Ruhum ancak seninle bir gün O’na ulaşsın…

.

.

.

Bence Aşk Böyle Olmalı

 

Sen gökkuşağının en güzel rengi

Yürüdüğüm yolların menzili

Ve her gecenin sayhasında

Duaya kapanan ellerimsin…

 

 

Sen benim bükülmez bileğim

Aşka ait yegâne gerçeğim

Ve sisli, karanlık yarınlarda

Hayatımı aydınlatan güneşimsin…

 

 

Bence aşk böyle olmalı

Her bakışta onu aramalı

Biraz da bu şiir gibi

Her şey öylesine

Doğaçlama yaşanmalı…

.

.

.

Anlatamam

 

Hayat bir mavera

Ve sevdamın tarifi

Küçük bir yer bulduğum

Yaşama umudum

Gözlerinde saklı…

 

Sana bakmayı anlatamam

Ruhumun penceresinden

O kuytu köşelerden

Cennetime bakmayı

Asla anlatamam…

 

Mum alevinden beterim

Vicdanım titrer her gün

Sinene başımı koymayı

Ben seni yaşamayı

Hakkıyla anlatamam…

 

Yiğit derdiyle müsemma

Ellerimin her miracında

O âminlerden önce

Seni nasıl zikrettiğimi

Dilimle anlatamam…

 

Nazına bir söz gerek

Sözüme bir öz gerek

Ben senin varlığını

Darağacı misali

Yokluğunla anlatamam…

 

Şimdi diller susmalı

Her çiçek sen kokmalı

Şu gözyaşımın ardından

Senden sonraki sözüm

O’na şükürler olmalı…